به گزارش تابناک گلستان، محمود شکیبا روز پنجشنبه اظهارکرد: مهاجرت پرندگان از عرض‌های شمالی کره زمین شامل مناطق سردسیر سیبری و اروپای شرقی و غربی، همزمان با سرد شدن هوا و محدودیت منابع غذایی در این مناطق به سایت‌های آبی استان گلستان از اواخر شهریورماه آغاز می‌شود که این روز‌ها شاهد ورود پیش‌قراولان آن‌ها از گونه خودتکا ابرو سفید در تالاب آجی گل در محدوده شهرستان گنبدکاووس هستیم.
وی افزود: استان گلستان به سبب دارا بودن مجموعه تالاب‌های آلماگل، آلاگل، آجی‌گل، اینچه، دانشمند، بی‌بی‌شیروان، تالاب ساحلی گمیشان و خلیج گرگان همه ساله میزبان صد‌ها هزار انواع پرنده آبزی است و ۲۳ سایت سرشماری پرندگان در زیستگاه‌های آبی آن وجود دارد.
رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان بیان کرد: انواع مرغابی، قو، پلیکان، حواصیل، چنگر، پرستوها، آبچلیک‌ها، غاز، فلامینگو، باکلان و عقاب دریایی دم سفید از جمله گونه‌های پرندگان مهاجری هستند که نیمی از سال را در زیستگاه‌های آبی گلستان ساکن می‌شوند.
شکیبا گفت: این پرندگان تا نیمه یا اواخر فروردین ماه متناسب با درجه دمای هوا در تالاب‌های استان می‌مانند و از منابع غذایی آن تغذیه می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه این پرندگان برای داشتن آرامش و دسترسی به غذا چند ماه از سال را در زیستگاه‌های آبی گلستان می‌گذرانند از مردم و گردشگران خواست هنگام حضور در طبیعت از شکار آن‌ها پرهیز کنند.
رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط‌زیست گلستان افزود: از مجموع ۳۰۴ گونه پرنده که در گلستان شناسایی شده است ۱۰۷ گونه بومی استان، ۹۷ گونه زمستان گذران، ۸۱ گونه برای تولید مثل و ۱۹ گونه به طور اتفاقی دیده شدند.
شکیبا بیان کرد: سال گذشته ۸۶ هزار قطعه انواع پرنده مهاجر آبزی و کنار آبزی در استان گلستان سرشماری شد که در مقایسه با ۱۵۶ هزار قطعه سال ۱۴۰۰ حدود ۵۰ درصد کاهش جمعیت را نشان می‌دهد.
استان گلستان به واسطه برخورداری از زیستگاه‌های آبی متنوع، سکونتگاه مناسبی برای زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر محسوب می‌شود، اما به اعتقاد کارشناسان با کاهش بارندگی‌ها و تاثیر آن در افزایش سطح خشکی تالاب‌ها و ذخایر آبی، در سال‌های اخیر ورود این پرندگان برای سکونت چند ماهه به زیستگا‌های استان کاهش یافته است.
گلستان با مساحتی در حدود ۲ میلیون و ۱۹۲ هزار و ۱۳۰ هکتار از شمال با ترکمنستان، از شرق با خراسان شمالی، از غرب با مازندران و جنوب با سمنان همسایه است.
این استان مرزی دارای تنوع اقلیمی از نیمه مرطوب معتدل تا نیمه خشک و گرم است و منابع طبیعی متنوعی شامل کوهستان‌های مرتفع، دشت هموار، مناطق پست، شوره زار و دریا دارد.